ซึ่งเกิดการปลูกขยายพันธุ์ต้นกุหลาบโดยการเพาะเมล็ด จะมีความแปรปรวนต่างไปจากต้นพ่อต้นแม่มาก เนื่องจากมีการปลูกกุหลาบสองชนิดกัน เช่น ปลูกกุหลาบ Gallica ติดกับกุหลาบ Damark เมล็ดที่ได้อาจเกิดจากเกสรของดอกต้นใกล้เคียงกัน จึงเกิดลูกผสมพันธุ์ใหม่ขึ้นมา ขณะเดียวกัน ต้นกุหลาบจีนพันธ์ใหม่ๆ จากทางตะวันออก ได้ถูกนำเข้ามาปลูกมากมาย จึงเกิดลูกผสมระหว่างกุหลาบยุโรป กุหลาบจีน และกุหลาบจากอินเดียทำให้เกิดกุหลาบพันธุ์ลูกผสมขึ้น และลูกผสมที่เกิดจากการเพาะเมล็ดก็มีจำนวนมากขึ้นทุกปี ทำให้เกิดการพัฒนากุหลาบพันธุ์ใหม่ๆ อย่างรวดเร็ว จนเกิดกุหลาบ Hybrid Tea ขึ้นในศตวรรษที่ 20นี้แม้กุหลาบจะเป็นไม้ดอกที่ปลูกในเมืองไทยมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็ไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าใครเป็นผู้นำกุหลาบเข้ามาปลูกตั้งแต่เมื่อไรที่แน่ๆ ก็คือกุหลาบเป็นที่สนใจและปลูกกันอย่างแพร่หลายในสมัยของพระบาทสมเด็จจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว การปลูกกุหลาบสมัยนั้นเป็นการปลูกเพื่อใช้ประดับบ้านเรือน เพื่อเป็นงานอดิเรก โดยมักจะปลูกอยู่ในวงของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ พันธ์กุหลาบที่ปลูกในสมัยนั้นมีอยู่เพียงไม่กี่พันธุ์ กุหลาบพันธุ์ต่างๆ เหล่านี้ถูกตั้งแต่ชื่อเป็นภาษาไทย เช่น พันธุ์จุฬาลงกรณ์ พันธุ์เหลืองเรณู พันธุ์เหลืองเชียงใหม่ เป็นต้น ปัจจุบันกุหลาบพันธุ์ต่างๆ เหล่านี้คงหาได้ยากหรืออาจจะสูญพันธุ์ไปแล้ว เนื่องจากมีพันธุ์กุหลาบพันธุ์ใหม่ๆ ที่มีความสวยงามกว่าเข้ามาแทนที่ ทำให้พันธุ์เก่าๆ เสื่อมความนิยมลง